آشنایی با ورزش تنیس

آشنایی با ورزش تنیس

ورزش تنیس | تنیس یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های جهان است و هر ساله با برگزاری رقابت‌های مختلف، بسیاری از طرفداران را به خود جذب می‌کند. ورزش تنیس فواید زیادی برای ذهن و بدن دارد و باعث هماهنگی بین دست و چشم شده و به بهبود تعادل بدن کمک می‌کند.

همانند بسیاری از فعالیت‌های فیزیکی دیگر، حرکات پا، دست و بالاتنه در تنیس به حفظ سلامت و تناسب اندام و کاهش استرس کمک می‌کند.

اگر به ورزش تنیس علاقه مند هستید اما آشنایی کافی را با این ورزش ندارید، این مقاله از فروشگاه ورزشی اونلی اسپرت را تا انتها دنبال کنید. ما در این مقاله به معرفی ورزش تنیس، تاریخچه آن در ایران و جهان، قواعد آن و معرفی بهترین تنیس‌بازان زن و مرد جهان و ایران می‌پردازیم.

تعریف ورزشی تنیس

برای معرفی تنیس و قواعد آن ابتدا باید به تعریف آن بپردازیم. تنیس ورزشی است که در زمین چمن یا خاکی مستطیل شکل انجام می‌شود. بازی تنیس یا با دو بازیکن (مسابقات تک نفره) یا چهار بازیکن (مسابقات دو نفره) انجام می‌شود. بازیکنان در دو طرف تور می‌ایستند و از یک راکت برای ضربه زدن به توپ به یکدیگر استفاده می‌کنند.

هر بازیکن یا تیم حداکثر یک بار پس از ضربه زدن به توپ توسط حریف خود برای بازگرداندن توپ از روی تور و در محدوده زمین فرصت دارد.

در تنیس با ویلچر، بازیکنان حداکثر دو ضربه دریافت می‌کنند. هنگامی که بازیکنی نتواند توپ را به داخل زمین رقیب برگرداند، حریف یک امتیاز می‌برد.

هدف تنیس کسب امتیاز کافی برای برنده شدن در یک بازی، انجام بازی‌های کافی برای بردن یک ست و ست‌های کافی برای برنده شدن در یک مسابقه است.

قواعد ورزش تنیس

برای هر ورزشی نیاز به دانستن قواعد آن دارید. ورزش تنیس هم از این قاعده مستثنا نیست و برای یک بازی تنیس، شما نیاز به دانستن قوانین بازی دارید. شما می‌توانید از هر حرکتی مانند دراپ‌شات، لوب‌ها، والی‌های بک هند یا ضربات فورهند برای کسب امتیاز استفاده کنید.

با این حال، یادگیری تمام اصول اولیه تنیس برای آشنایی با ورزش تنیس و انجام بهتر بازی ضروری است. در ادامه به توضیح قواعد بازی تنیس و نحوه امتیازدهی در این ورزش می‌پردازیم.

• توپ را در داخل خطوط زمین نگه دارید

در تنیس انفرادی، سرویس باید همیشه از روی تور عبور کرده و در کادر سرویس بازیکن حریف در دو طرف علامت مرکزی در خط سرویس، که به عنوان “T” نیز شناخته می‌شود فرود آید.

اگر توپ به تور برخورد کند و همچنان در کادر سرویس‌زنی فرود آید، به آن “let” یا تکرار می‌گویند و سرویس‌زننده دوباره از اول باید سرویس بزند.

حتی اگر توپ از نظر فنی در خارج از محوطه قرار بگیرد، تا زمانی که قسمتی از آن هنوز خط را لمس کند، همچنان داخل زمین بازی در نظر گرفته می‌شود.

در طول یک رالی، توپ باید در محدود‌‌ه‌های زمین تک نفره، که حاشیه‌های داخلی هستند، باقی بماند. در تنیس دو نفره، نوارهای بیرونی جزو داخل زمین بازی هستند.

• امتیازات را به خاطر بسپارید

تنیس یک سیستم امتیازدهی منحصر به فرد دارد و باید حواستان به امتیازات کسب شده باشد تا بفهمید چه کسی برنده خواهد شد (و از کدام سمت باید سرویس بزنید).

سرویس‌زننده همیشه اول امتیاز خود را می‌گوید، حتی اگر از امتیاز حریف، کمتر باشد. به عنوان مثال، اگر سرویس‌زننده سه امتیاز اول را پشت سر هم از دست بدهد، امتیازات 40-0 می‌شود.

• از دست زدن به تور خودداری کنید

شما می‌توانید به سمت تور حمله کنید و هر حرکت تهاجمی که دوست دارید انجام دهید. با این حال، اگر بخشی از بدن شما یا راکت شما در هر زمانی در طول کسب امتیاز به طور فیزیکی به تور برخورد کند، امتیاز از دست می‌دهید. هرگونه تغییر در موقعیت تور با استفاده از راکت، حتی به صورت تصادفی مجاز نیست.

• راکت خود را در دستانتان نگهدارید

راکت باید همیشه در دستان شما بماند. اگر هنگام ضربه زدن به توپ راکت از دست شما بیفتد یا آن را پرت کنید، امتیاز از دست خواهید داد.

شما فقط می‌توانید توپ را با راکت خود و بدون استفاده از هیچ قسمت دیگری از بدن خود به زمین رقیب برگردانید. با این حال، توپ حتما لازم نیست که صفحه توری راکت را لمس کند و برخورد توپ به دسته یا قسمت مثلثی آن مانعی ندارد.

• پس از برخورد توپ به زمین، به توپ ضربه بزنید

هنگامی که توپ دو بار به زمین برخورد کند، امتیاز از دست می‌دهید. علاوه بر این، فقط یک بار می‌توانید به توپ ضربه بزنید.

حتی اگر به توپی که دوباره جلوی شما قرار گرفته ضربه بزنید و توپ به سمت زمین حریف شما نرسد نمی‌توانید کاری انجام دهید و در اثر این اتفاق، امتیاز از دست می‌دهید.

• برای برنده شدن باید دو امتیاز و یا دو گیم با رقیب اختلاف داشته باشید

در یک مسابقه تنیس، هم اختلاف گیم و هم اختلاف امتیاز از رقیب باید دو باشد. در صورت تساوی (که هر دو بازیکن در یک ست شش گیم برنده می‌شوند و نتیجه آن 6-6 می‌شود) تای بریک انجام می‌شود.

تای بریک به معنای یک مسابقه کوچک هفت امتیازی است که بازیکنان به مصاف هم می روند. بازیکنان بعد از کسب هر امتیاز سرویس و زمانی که مجموع امتیازها برابر با شش باشد، جهت زمین خود را عوض می‌کنند.

اولین بازیکنی که به هفت امتیاز برسد و دو امتیاز بیشتر از رقیب داشته باشد (برای مثال: 5-7) برنده می‌شود. اگر تساوی در آخرین ست اتفاق بیفتد، بازی تا کسب ۱۰ امتیاز ادامه می‌یابد و بازیکن برنده باید با دو اختلاف امتیاز برنده شود.

• نحوه امتیازدهی در ورزش تنیس

شش گیم در یک ست وجود دارد و اکثر بازی‌های تنیس پس از سه ست به پایان می‌رسد (مگر اینکه رقابت بین تنیس‌بازان حرفه‌ای مرد باشد که در این صورت مسابقات گاهی اوقات تا پنج ست ادامه می‌یابد).

بازیکنان باید هر ست را با اختلاف دو گیم یا دو امتیاز برنده شوند. نحوه عملکرد سیستم امتیازدهی تنیس به صورت زیر می باشد:

هر بازی با 0-0 شروع می‌شود و تعداد هر امتیاز به ترتیب از 15 شروع شده و سپس به 30 و 40 افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، اگر هر دو بازیکن هر کدام یک امتیاز در بازی کسب کنند، بازی 15-15 می‌شود.

ابتدا امتیاز سرویس‌زننده اعلام می‌شود. در هر گیم فقط یک بازیکن سرویس می‌زند و همیشه از سمت راست زمین، سرویس زده می‌شود و با کسب هر امتیاز، جهت سرویس‌زنی به طور متناوب تغییر می‌کند.

در پایان هر گیم، بازیکنان به نوبت سرویس می‌زنند و در هر گیم فرد (برای مثال گیم سوم)، جهت زمینی که بازی می‌کنند را تغییر می‌دهند. امتیاز سرویس‌زننده همیشه اول اعلام می‌شود بنابراین اگر سرویس‌زننده اولین امتیاز بازی و امتیاز بعدی را برنده شود، بازی 0-30 به نفع او می‌شود.

اگر هر دو بازیکن به امتیاز 40-40 دست یابند (که به آن Deuce نیز گفته می‌شود)، وارد مرحله کسب امتیاز برتر می‌شوند. از آنجایی که تنیس‌باز باید گیم را با دو اختلاف امتیاز برنده شود، یک بازیکن باید دو امتیاز متوالی کسب کند. اگر سرویس‌زننده اولین امتیاز را بعد از Deuce کسب کند، به امتیاز برتر یا AD تبدیل می‌شود.

تاریخچه تنیس

برای آشنایی با ورزش تنیس باید به تاریخچه آن نیز نگاهی بیندازیم. برخی از مردم معتقدند که مصریان باستان، یونانی‌ها و رومی‌ها نسخه‌های مختلفی از تنیس را بازی می‌کردند.

نقاشی‌ها و توصیف‌هایی از بازی‌هایی شبیه تنیس کشف نشده است اما چند کلمه عربی مربوط به دوران مصر باستان به عنوان مدرک ذکر شده است.

این تئوری می‌گوید که نام تنیس از شهری مصری به نام Tinnis در کنار رودخانه نیل گرفته شده است و کلمه راکت از کلمه عربی rahat تکامل یافته است.

خاستگاه ورزش تنیس

جدا از دو کلمه که در بالا به آن اشاره شد، شواهدی از قرن دهم به قبل وجود ندارد و بسیاری از مورخان اولین خاستگاه این بازی را به راهبان فرانسوی قرن یازدهم یا دوازدهم نسبت می‌دهند که بازی هندبال به شکل اولیه آن را در مقابل دیوارهای صومعه یا روی یک طناب در حیاط صومعه آغاز کردند.

به این بازی jeu de paume گفته می‌شد و به معنای “بازی با دست” بود. بسیاری از کسانی که ریشه‌های باستانی را مورد بررسی قرار می‌دهند، استدلال می‌کنند که تنیس از واژه فرانسوی tenez گرفته شده است که به معنای “این را بگیر” است و یک بازیکن برای بازیکن دیگر سرویس می‌زند.

برای آشنایی با ورزش تنیس بهتر است بدانید که پس از محبوب شدن این بازی، محوطه‌های بازی تغییر کرده و به زمین‌های سرپوشیده تبدیل شدند.

بعد از اینکه استفاده از دست‌های برهنه آزاردهنده شد، بازیکنان شروع به استفاده از دستکش کردند و به‌دنبال آن تور هایی که به دسته‌ای شبیه یک راکت وصل بودند نیز تهیه کردند.

توپ‌ های لاستیکی هنوز ساخته نشده بود بنابراین توپ از دسته‌ای مو، پشم یا چوب پنبه بود که دور آن با نخ و پارچه یا چرم بسته می‌شد. در سال‌های بعد، توپ با نمد دوخته می‌شد که به چیزی مانند توپ بیس‌بال امروزی شباهت داشت.

اشراف، این بازی را از راهبان آموختند و برخی گزارش‌ها تا قرن سیزدهم وجود حداقل 1800 محوطه بازی در فرانسه را نشان می‌دهند. وقتی که این بازی به تفریح محبوبی تبدیل شد، پاپ و لویی چهارم تلاش کردند تا آن را ممنوع کنند.

خیلی زود این ورزش در انگلستان گسترش یافت و تا جایی پیش رفت که هنری هفتم و هنری هشتم زمین‌های تنیس بیشتری را ساختند.

لوازم مورد استفاده برای ورزش تنیس

در سال 1500، استفاده از یک راکت چوبی که با روده گوسفند بسته شده بود و همچنین توپی که حدود سه اونس وزن داشت، رایج بود.

زمین‌های تنیس اولیه با زمین‌های جدید “تنیس روی چمن” که اکثر ما به آن عادت کرده‌ایم تفاوت داشتند. بازی اولیه به چیزی که به آن “تنیس واقعی” گفته می‌شود شباهت داشت.

علاوه بر این، در سال 1625 زمین تنیس همپتون کورت در انگلستان ساخته شد و از آن زمان تاکنون از آن استفاده می‌شود.

امروزه تنها تعداد انگشت‌شماری از این زمین‌ها باقی مانده است. این زمین‌ها به شکل زمینی باریک و سرپوشیده بود که در آن توپ از دیوارهایی رد می‌شد که شامل تعدادی دهانه و سطوح با زاویه عجیب و غریب بودند و بازیکنان برای اهداف استراتژیک مختلف به سمت آن هدف‌گیری می‌کردند.

انتهای دو طرف تور پنج فوت ارتفاع داشت اما ارتفاع وسط تور سه فوت بود که یک نوع افتادگی ایجاد می‌کرد. محبوبیت این بازی در طول دهه 1700 کاهش یافت اما در سال 1850، چارلز گودیر یک فرآیند ولکانیزاسیون را برای لاستیک اختراع کرد و در طول دهه 1850، بازیکنان استفاده از توپ‌های لاستیکی در فضای باز و در زمین‌های چمن را آغاز کردند.

بازی در فضای باز با بازی در فضای سرپوشیده کاملا تفاوت داشت و نیازمند قانون های جدیدی بود.

توسعه ورزش تنیس

در 1874، ورزش تنیس شهرت پیدا کرد و سرگرد والتر سی وینگفیلد در لندن تجهیزات و قوانین بازی ای بسیار شبیه به تنیس مدرن را به ثبت رساند. اولین زمین‌های تنیس در آمریکا در همین سال ساخته شدند.

بازی کریکت در این دوره محبوبیت زیادی داشت و زمین‌های صاف کریکت برای انجام بازی‌های تنیس مناسب بودند. زمین اصلی وینگفیلد شکل ساعت شنی داشت، باریکترین ناحیه در قسمت تور و مساحت زمین کوتاه تر از زمین‌های تنیس امروزی بود.

قوانین او مورد انتقاد زیادی قرار گرفت و او در سال 1875 آنها را اصلاح کرد اما توسعه بیشتر بازی را به دیگران واگذار کرد.

در سال 1877، باشگاه All England، اولین تورنمنت ویمبلدون را برگزار کرد و کمیته مسابقات، یک زمین مستطیل شکل، طراحی و مجموعه‌ای از قوانین که اساس بازی امروزی است را وضع کرد.

تور هنوز پنج فوت ارتفاع و منطقه سرویس 26 فوت عمق داشت اما در سال 1882، مشخصات آن به شکل امروزی خود تغییر یافت.

مهم ترین مسابقات تنیس جهان

با محبوبیت بازی تنیس و گذشت قرن‌ها، امروزه رویدادهای جهانی و بین‌المللی تنیس در کشورهای مختلف برگزار می‌شود و بهترین تنیس‌بازان جهان با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.

امروزه مهم‌ترین مسابقات تنیس جهان عبارت اند از:

• ویمبلدون

معتبرترین تورنمنت تنیس مسابقات ویمبلدون است. از بین 4 تورنمنت گرند اسلم، ویمبلدون بیشترین توجه را به خود جلب می‌کند و همچنان مورد علاقه طرفداران و تنیس‌بازان حرفه‌ای است.

این مسابقات تاریخچه طولانی و درخشانی دارد که به سال 1877 باز می‌گردد؛ زمانی که مسابقات در چمن‌های بزرگ کلوپ All England خارج از لندن برگزار می‌شد.

• یو اس اوپن یا مسابقات تنیس آزاد آمریکا

یو اس اوپن، ادامه یکی از قدیمی‌ترین مسابقات قهرمانی تنیس در جهان به نام مسابقات US National Championship است که برای اولین بار در سال 1881 به عنوان یک مسابقات تنیس یک نفره و دونفره مردان برگزار شد.

همانند بسیاری از مسابقات قهرمانی بزرگ تنیس، یو اس اوپن به همان اندازه که یک رویداد ورزشی است یک سیرک رسانه‌ای و جاذبه گردشگری است و تماشاگران می‌توانند به انبوهی از غرفه‌ها، مغازه‌ها و بارهای غذای خیابانی دسترسی داشته باشند.

• اوپن استرالیا یا مسابقات تنیس آزاد استرالیا

اوپن استرالیا که با نام مستعار Happy Slam نیز شناخته می‌شود یکی از تورنمنت‌های محبوب بهترین بازیکنان تنیس جهان است. در این رویداد، بهترین مسابقات برگزار شده است و نواک جوکوویچ رکورد 7 عنوان قهرمانی اوپن استرالیا را در دست دارد.

منطقه ملبورن پارک در حال حاضر میزبان مسابقات اوپن استرالیا است، اما این مسابقات در بیش از ده‌ها مکان دیگر در تاریخ 114 ساله خود از جمله سیدنی، آدلاید، بریزبن، پرث و نیوزلند برگزار شده است.

• اوپن فرانسه یا مسابقات تنیس آزاد فرانسه

کسانی که به دنبال آشنایی با ورزش تنیس هستند و می‌خواهند آن را به صورت حرفه‌ای دنبال کنند، باید بدانند که مسابقات آزاد فرانسه یکی از سخت‌ترین تورنمنت‎ها برای بهترین بازیکنان جهان است.

رولان گاروس معروف تنها تورنمنت گرند اسلم است که در زمین‌های خاکی برگزار می‌شود، زمین خاکی، روند بازی بازیکنان را کند می‌کند و باعث می‌شود مسابقات طاقت‌فرسا و سختی برگزار شود.

بسیاری از بازیکنان افسانه‌ای به دلیل ناکامی در پیروزی در مسابقات آزاد فرانسه نتوانسته‌اند اسلم حرفه ای را ببرند؛ حتی راجر فدرر بزرگ نیز تنها 1 برد در این تورنمنت داشته است.

مدافع عنوان قهرمانی مسابقات آزاد فرانسه رافائل نادال است که 13 بار قهرمان این مسابقات شده است.

• مسابقات تنیس در بازی‌های المپیک تابستانی

بازی‌های المپیک تابستانی در میان تورنمنت‌های تنیس بی‌نظیر است، زیرا تماشاگران می‌توانند از بسیاری از مسابقات ورزشی دیگر در این رویداد باورنکردنی لذت ببرند.

تنیس در سال 1924 از بازی‌های المپیک تابستانی کنار گذاشته شد، اما بعدها دوباره در سال 1988 به برنامه المپیک بازگشت و از آن زمان به بعد اهمیت این مسابقات در بین بازیکنان و طرفداران افزایش یافته است.

• جام دیویس

جام دیویس به عنوان رقابت مردان تنیس‌باز بین ایالات متحده آمریکا و بریتانیا شروع شد، اما به بزرگترین رقابت تیمی بین‌المللی سالانه در جهان و جام جهانی تنیس مردان تبدیل شد.

مردان بریتانیای کبیر از زمان آغاز مسابقات در سال 1900 تاکنون 10 بار جام را بالای سر برده‌اند و آخرین بار، انگلیس این جام در سال 2015 را برد و اندی موری انتظار 79 ساله برای گرفتن جام را شکست.

بهترین تنیس بازان معروف جهان

در این بخش از مقاله آشنایی با ورزش تنیس به معرفی معروفترین و بهترین تنیس‌بازان زن و مردی که در سطح جهان توانسته‌اند تاریخ‌ساز شوند و رقابت‌های زیادی را پیروز شوند می‌پردازیم.

• آندره آغاسی

آندره آغاسی برای اولین بار در اواخر دهه 1980 وارد صحنه تنیس شد. او پس از 20 سال حرفه خود را به پایان رساند و با کسب افتخارات و عناوین زیاد از دنیای تنیس خداحافظی کرد.

• جان مک انرو

جان مک انرو نیز یکی از بهترین تنیس‌بازان جهان است. وقتی نوبت به زمین‌های سخت، سطوح بازی عالی و سریع و ضربات خلاقانه می‌رسید، شاید کسی بهتر از جان مک انرو وجود نداشت.

او یک ورزشکار بسیار رقابتی بود و از باخت نفرت داشت و همیشه سعی می‌کرد بهترین عملکرد را از خود نشان دهد.

• جیمی کانرز

در اواسط دهه 1970 هیچکس بیشتر از جیمی کانرز بر ورزش تنیس تسلط نداشت. در سال 1974، کانرز یک رکورد خیره‌کننده ثبت کرد و در سه تورنمنت گرند اسلم قهرمان شد.

کانرز در همان سال به دلیل همکاری با World Team Tennis از بازی در مسابقات آزاد فرانسه محروم شد و در نتیجه از یک گرند اسلم احتمالی باز ماند.

• ایوان لندل

این تنیس‌باز اهل جمهوری چک بهترین تنیس‌باز دهه 1980 بود. لندل با ضربات زمینی قدرتمند، فورهند و سطح فوق‌العاده بازی، حریفان خود را از پا درمی‌آورد. او چهار سال برترین بازیکن جهان بود و به مدت 270 هفته در رنکینگ شماره یک جهان قرار داشت.

برخلاف بسیاری از همتایان خود، لندل به این شهرت داشت که در بازی، حرفش را می‌زد.

• بیورن بورگ

بورگ در اواخر دهه 1970 به یک تنیس‌باز حرفه‌ای تبدیل شد. او چند مسابقه به یاد ماندنی با افرادی مانند جان مک‌انرو و جیمی کانرز برگزار کرد. او بر مسابقات ویمبلدون تسلط داشت و پنج سال متوالی از سال 1976 تا 1980 عناوینی را به دست آورد.

بورگ علیرغم دوران نسبتا کوتاه خود (او در سال 1983 در سن 26 سالگی بازنشسته شد)، 11 عنوان گرند اسلم را از مسابقات ویمبلدون و اوپن فرانسه بدست آورد. او اولین بازیکن عصر مدرن بود که بیش از 10 مسابقه اصلی را برد.

• پیت سامپراس

قضاوت درباره جایگاه پیت در تاریخ تنیس دشوار است زیرا او در طول دوران حرفه‌ای خود یک بار در سه مسابقه از چهار گرند اسلم پیروز شد.

او شش سال متوالی در رنکینگ شماره یک جهان قرار گرفت و 14 عنوان قهرمانی گرند اسلم او در آن زمان یک رکورد محسوب می‌شد.

برای آن دسته از افرادی که آشنایی با ورزش تنیس دارند و آن را دنبال کرده‌اند نبردهای حماسی او با آندره آغاسی که دهه 1990 را به یک دهه عالی برای تنیس تبدیل کرد، فراموش‌کردنی نیست.

زمانی که پیت در مسابقات تنیس آزاد آمریکا و آخرین تورنمنت گرند اسلم خود قهرمان شد، در صدر رنکینگ بهترین تنیس‌بازان جهان قرار گرفت.

• راد لیور

او هفت سال متوالی در رتبه اول جهان قرار گرفت و بیش از هر کس دیگری در تاریخ، عناوین حرفه‌ای دارد. لیور تنها بازیکنی است که دو بار قهرمان گرند اسلم (یک بار به صورت آماتور در سال 1962 و بار دیگر به عنوان یک تنیس‌باز حرفه‌ای در سال 1969) شده است.

اگر لیور در طول یک دوره پنج ساله در اواسط دهه 1960 از مسابقات گرند اسلم حذف نمی‌شد، عناوین بیشتری کسب می‌کرد.

• راجر فدرر (Roger Federer)

برای سال‌های زیادی، راجر فدرر عنوان بهترین بازیکن تمام دوران را در اختیار داشت. 20 عنوان قهرمانی گرند اسلم و 310 هفته در صدر بهترین تنیس‌بازان جهان گویای این مطلب است.

از سال 2004 تا 2008، فدرر 237 هفته متوالی در رتبه اول بهترین تنیس‌بازان جهان قرار گرفت. سطح بالای بازی او در طول 20 سال زندگی حرفه‌ای‌اش گواهی بر آمادگی و توانایی اوست.

• رافائل نادال (Rafael Nadal)

حتی افرادی که آشنایی کمی با ورزش تنیس دارند، رافائل نادال را می‌شناسند. با 36 سال سن، رافائل نادال اسپانیایی معروف به رافا و “پادشاه خاک رس”، 22 عنوان قهرمانی گرند اسلم را به دست آورده تا رقبای خود، راجر فدرر و نواک جوکوویچ را تحت‌الشعاع قرار دهد.

رافائل به عنوان بهترین تنیسور زمین خاکی تمام دوران شناخته می‌شود، اگرچه طرفداران بیورن بورگ ممکن است این ادعا را رد کنند.

• نواک جوکوویچ (Novak Djokovic)

جوکوویچ در سن 35 سالگی و در سال‌های پایانی دوران حرفه ای خود می باشد. او در حال حاضر در رنکینگ یک تنیسور های جهان قرار دارد.

با 21 عنوان قهرمانی گرند اسلم در حال حاضر، او فقط از رافائل نادال که 22 عنوان قهرمانی گرند اسلم را در اختیار دارد عقب است. او 373 هفته به عنوان تنیس‌باز شماره یک جهان بوده و می‌توان ادعا کرد که او بهترین تنیس‌باز تمام دوران است.

• سرنا ویلیامز (Serena Williams)

سرنا از اواخر دهه 1990 یک تنیس‌ باز قهار و بلامنازغ بوده است. در طی دوران درخشان خود، 14 عنوان قهرمانی گرند اسلم دو نفره و 23 عنوان گرند اسلم انفرادی را به دست آورده است که او را تبدیل به رهبر مطلق برد های گرند اسلم در دوره آزاد در تنیس مردان و زنان کرده است.

طولانی بودن دوران حرفه‌ای ویلیامز یکی از دلایلی است که او را به بهترین تنیسور زن تمام دوران تبدیل کرده است. او عناوین گرند اسلم‌ خود را طی یک دوره 18 ساله کسب کرده که از سال 1999 شروع شده و آخرین آنها گرند اسلم استرالیا در سال 2017 بوده است.

• استفی گراف (Steffi Graf)

بسیاری از افراد آشنایی با ورزش تنیس زنان و قهرمانان آن ندارند اما به عنوان یک علاقه‌مند بهتر است استفی گراف، یکی از بهترین تنیس‌بازان زن جهان را بشناسید.

استفی گراف برای مدت 377 هفته در رتبه یک بهترین تنیس‌بازان جهان قرار گرفت. گراف موفق شد چندین بار در همه زمینه ها برنده شود و در مجموع 22 عنوان انفرادی گرند اسلم را در دوران 17 ساله حرفه‌ای خود ثبت کرد.

در سال 1988، او اولین بازیکنی بود که با برنده شدن در چهار میدان رقابت اصلی به علاوه مدال طلای المپیک در همان سال، به چیزی که به آن گلدن اسلم سال گفته می‌شود، دست یابد.

بین اواسط دهه 80 و اواخر دهه 90، کسی بهتر از استفی وجود نداشت. او موفق شد هفت تورنمنت ویمبلدون، چهار تورنمنت اوپن استرالیا، شش مسابقه تنیس اوپن فرانسه و پنج عنوان مسابقه اوپن آمریکا را به دست آورد و به یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ تنیس زنان تبدیل شود.

• مارتینا ناوراتیلووا (Martina Navratilova)

مارتینا ناوراتیلووا به دلیل قدرت رقابتی و قدرت بدنی خود در دهه 70 و 80 در تنیس زنان شناخته شده بود. ناوراتیلووا در طول دوران حرفه ای خود 18 عنوان قهرمانی گرند اسلم انفرادی را به دست آورد و با 167 عنوان، رکورددار بیشترین عناوین حرفه‌ای است.

او در مجموع 59 عنوان گرند اسلم را به دست آورد که شامل گرند اسلم انفرادی، دو نفره زنان و دو نفره مختلط می‌شود. مارتینا با 9 قهرمانی شگفت‌انگیز خود، رکورد بیشترین قهرمانی ویمبلدون را در اختیار دارد.

از او به عنوان یکی از بهترین بازیکنان دو نفره تاریخ نام می‌برند که 31 عنوان گرند اسلم دو نفره زنان و 10 عنوان گرند اسلم دو نفره مختلط را کسب کرده است.

• مارگارت کورت (Margaret Court)

مارگارت کورت، بدون شک یکی از بزرگان تمام دوران در تنیس زنان است.

او اولین زن در دوره مسابقات آزاد بود که در سال 1970 عنوان قهرمانی گرند اسلم انفرادی را به دست آورد و یکی از تنها دو زنی است که توانسته یک گرند اسلم را در رقابت‌های دونفره مختلط برنده شود.

او در طول دوران حرفه‌ای خود موفق به کسب 24 گرند اسلم انفرادی، 19 عنوان دو نفره زنان و 19 عنوان گرند اسلم دو نفره مختلط شد.

• کریس اورت (Chris Evert)

کریس اورت با 34 فینال، رکورد رسیدن به فینال‌های گرند اسلم انفرادی را در اختیار دارد که توانسته 18 مورد از آنها را برنده شود. تسلط او در تنیس زنان واقعا شگفت‌انگیز بود و او برای مدت هفت سال در رتبه اول بهترین تنیس‌باز زن جهان قرار داشت.

او رقابت‌های فوق‌العاده‌ای با استفی گراف داشت و در سال 1995 وارد تالار مشاهیر شد. افرادی که بازی او را از نزدیک تماشا می‌کردند، او را بهترین تنیس‌باز تمام دوران می‌دانستند.

• بیلی ژان کینگ (Bili Jin King)

بیلی ژان کینگ بدون شک یک تنیس‌باز بزرگ و یک چهره بسیار تأثیرگذار و قابل احترام در دنیای تنیس زنان بوده است. سبک بازی تهاجمی او در بین رقبا بی‌نظیر بود تا اینکه کریس اورت وارد صحنه شد.

بیلی تنیس‌بازی حرفه‌ای بود و 12 عنوان گرند اسلم (شش تای آنها را در مسابقات ویمبلدون برد) بین سال‌های 1966 تا 1975 به دست آورد.

• مونیکا سلز (Monica Seles)

شکی نیست که مونیکا سلز از سال 1990 تا 1992 بهترین بازیکن تنیس‌باز زن بوده است. در این مدت، او هفت عنوان از 9 عنوان گرند اسلم خود را به دست آورد. او در سال 1991 برترین زن جهان بود.

اگر حمله ناخوشایند در زمین و چاقو زدن یک هوادار عصبانی به او در سال 1993 نبود، سلز قطعا عناوین گرند اسلم بیشتری را به دست می‌آورد. اگرچه مونیکا دو سال پس از این حادثه به تنیس بازگشت، اما هرگز مثل قبل نبود.

او در سال 1996 مسابقات اوپن استرالیا را برد که تنها پیروزی او در گرند اسلم پس از این حمله بود. مونیکا تا سال 2003 به بازی ادامه داد و در سال 2008 رسما بازنشسته شد.

تاریخچه ورزش تنیس در ایران

برای اولین بار پیش از جنگ جهانی دوم بود که ورزش تنیس وارد ایران شد. این ورزش در بین سال‌ های 1315 تا 1318 در ایران و در باشگاه بوستان ورزش که چندین زمین تنیس داشت و در روبروی محله امجدیه (ورزشگاه شهید شیرودی امروزی) در آن واقع شده است، برگزار شد.

در سال 1318 که مصادف با سال 1939 و قبل از آغاز جنگ جهانی دوم بود، اولین مسابقات قهرمانی تنیس در سطح کشور در باشگاه بوستان ورزش برگزار شد.

در آن‌ سال‌ها به علت حضور اتباعی از انگلیس ورزش تنیس در آبادان رونق و جذابیت زیادی داشت. به همین دلیل، در سال‌های  1317 تا 1320 اولین مسابقات تنیس بین تیم‌های آبادان و تهران برگزار شد.

پس از شروع جنگ جهانی دوم، تا سال 1322 همچنان مسابقات قهرمانی تنیس کشور برگزار می‌شد و برادران نعمانی جزو بهترین بازیکنان تنیس بودند. اما از سال 1322 تا 1332 مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار فردی به نام ژرژ آفتاندلیان بود.

ایران در سال 1959 میلادی برای اولین بار در جام دیویس شرکت کرد. تیم تنیس ایران 31 بار در مسابقات جام دیویس شرکت کرده و نتیجه آن 32 برد و 32 شکست بوده است.

بهترین تنیس‌بازان ایران

از معروف ترین تنیس‌بازان مرد ایران می‌توان به منصور بهرامی و یکی از ستارگان نوظهور ایران در عرصه تنیس، مشکات صفی با 17 سال سن اشاره کرد که در مسابقات ویمبلدون در سال 2022 نیز حضور یافته است. مهتا خانلو نیز از دیگر تنیسورهای معروف زن و آینده‌دار ایران است.

کلام آخر

در این مقاله، برای آشنایی با ورزش تنیس به معرفی ورزش تنیس و تاریخچه آن پرداختیم. علاوه بر آن، درباره تنیس از جمله مهم‌ترین تورنمنت‌ها و مسابقات بین‌اللمللی تنیس و برترین تنیس‌بازان زن و مرد در جهان و ایران را به شما معرفی کردیم و قواعد بازی را برایتان توضیح دادیم.

امیدواریم که مقاله آورده شده، شما را با ورزش تنیس آشنا کرده باشد. شما می توانید با مشاوران فروشگاه نیز تماس گرفته و با خیالی آسوده خریدی راحت و مطمئن را تجربه کنید. 

برای مشاهده راکت های تنیس فروشگاه ورزشی اونلی اسپرت، بر روی لینک مشخص شده کلیک فرمائید.