آسیب های رایج برای بازیکنان در ورزش بدمینتون

آسیب های رایج برای بازیکنان در ورزش بدمینتون

آسیب های رایج برای بازیکنان در ورزش بدمینتون | آسیب ها برای ورزشکاران می توانند بسیار دردسرساز باشند و منجر به بازنشستگی زودتر از موعد آن ها شوند. بدمینتون نیاز به قدرت بسیار زیادی در تغییرات سریع مچ دست، جهش، پریدن و تغییر جهت دادن ها دارد و این حرکات می تواند باعث آسیب شود .

اغلب آسیب های بدمینتون در اطراف منطقه مچ پا رخ می دهد. پیچ خوردگی مچ پا و رگ به رگ شدن از شایع ترین اتفاقات می باشد و به دنبال آن التهاب تاندون آشیل رخ می دهد. به دلیل نقش راکت، صدمات اندام فوقانی نیز مانند آسیب آرنج، آسیب عضلات روتاتور کاف (شانه) و مچ دست از دیگر آسیب های رایج در ورزش بدمینتون می باشند.

در ابتدا به آسیب های اندام فوقانی در بدمینتون می پردازیم. آسیب های ذکر شده در این مقاله، آسیب های شایع بدمینتون بوده و امکان بروز آسیب های دیگر نیز وجود دارد. آسیب های شایع در بدمینتون در اندام فوقانی عبارتند از:

• آسیب به مچ دست (اسپرین مچ دست) 

اسپرین مچ یک آسیب معمول است که معمولا بعد از یک کشش غیر طبیعی برای دست اتفاق می افتد. حادثه ها یا ضربات دیگری نیز می توانند سبب اسپرین مچ شوند. اسپرین مچ در میزان شدت نیز می تواند مختلف باشد.

میزان های ذکر شده برای اسپرین مچ عبارتند از:

• درجه یک – اسپرین ملایم مچ ممکن است کشیدگی لیگامنت را درگیر کند.
• درجه دو – آسیب های متوسط، منجر به پارگی قسمتی از لیگامنت می شوند.
• درجه سه – آسیب های شدید، پارگی کامل یک یا چند لیگامنت را منجر می شود. در آسیب های درجه سه ممکن است شکستگی ناشی از کشش جایی که یک تکه از استخوان از لیگامنت جدا می شود، اتفاق بیفتد.

علائم اسپرین مچ، بستگی به وسعت آسیب و محل وقوع فرق می کند. درد ناگهانی در مچ در زمان آسیب احساس می شود و در درجه شدید آسیب، احساس پارگی یا صدای ناگهانی ممکن است شنیده شود. همچنین ممکن است تورم متوسطی دیده شود و کبودی در آسیب های شدید تر اتفاق بیفتد.

راه حل جلوگیری و درمان اسپرین مچ

بسیاری از اسپرین های مچ می تواند در خانه و با استفاده از اساس RICE معالجه شود:

از محافظ یا آتل مچ برای محافظت استفاده کنید. از مچ خود بیش از حد استفاده نکنید زیرا موجب آسیب های اضافی خواهد شد. همچنین دستورات RICE را انجام دهید.بسیاری از آسیب ها ممکن است نیاز به بی تحرکی در آتل به مدت 1 تا 2 هفته داشته باشند که به لیگامنت اجازه خوب شدن دهد. بعد از این دوره، ممکن است که احساس خشکی در ناحیه مچ کنید که یک برنامه کشش و تحرک می تواند برای بهبود آن موثر باشد. تمرینات افزایش قدرت برای قوی کردن عضلات اطراف مچ که به حمایت لیگامنت آسیب دیده کمک می کند، می تواند انجام شود.

•  یا آسیب آرنج تنیس بازان Tennis Elbow

Tennis Elbow از دیگر آسیب های بدمینتون است. این آسیب معمولا در بین تنیس بازان رایج است اما در بیشتر کارهایی که سبب آسیب به آرنج (مخصوصا کاری که سبب فشار مکرر بر روی آرنج می شود) نیز دیده می شود. در این آسیب التهاب تاندون های ساعد در نقطه ای که آن ها را به استخوان بازو (در قسمت بیرونی آرنج) وصل می کند، رخ می دهد. این التهاب توسط فعالیت های طولانی مدت مانند گرفتن راکت بدمینتون یا تکنیک غلط ضربه ایجاد می شود.

این آسیب باعث درد در قسمت خارجی آرنج می شود. همچنین در صورتی که آرنج صاف باشد و مچ دست به جلو و عقب حرکت کند، درد احساس می شود. به طور معمول درد در هنگام فعالیت بدتر می شود و در برخی موارد فعالیتی ساده مانند گرفتن یک دستگیره نیز می تواند درد را تشدید کند.

علائم آسیب آرنج تنیس بازان می تواند شامل یکی یا همه موارد زیر باشد:

• درد در ناحیه استخوانی، یک یا دو سانتی متر پایین تر از قسمت بیرونی آرنج (اپی کندیل کناری نامیده می شود).
• احساس ضعف در مچ همراه با مشکل در انجام کارهای ساده ایی مثل باز کردن یک دستگیره در یا دست دادن با یک نفر.
• درد در قسمت بیرونی آرنج زمانی که دست به عقب خم شده باشد (در حالت باز شده) و در قسمت مچ در برابر مقاومت.
• درد در قسمت بیرونی آرنج زمانی که سعی می شود انگشت ها در برابر مقاومت باز شوند.

راه حل جلوگیری و درمان Tennis Elbow

گرفتن راکت بدمینتون به مدت طولانی یا سفت و سخت گرفتن راکت در دست می تواند درد آرنج را به ارمغان بیاورد؛ اطمینان حاصل کنید که راکت به اندازه و به طور مناسب در دست شما قرار گرفته باشد. برای کسانی که از عارضه Tennis Elbow رنج می برند، ممکن است استفاده از یک پوشش فشرده ی تسمه ای روی آرنج ایده ی خوبی باشد؛ این تسمه با جلوگیری از انقباض عضلات مچ دست موجب کاهش فشار بر روی تاندون ها در آرنج می شود. لازم است موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:

• ضربات بکهند به طور مناسب زده شود: اگر ضربات نامناسب زده شوند، مچ خمیده شده و نیروی ضربه بکهند بجای اینکه به کل بازو انتقال داده شود، به تاندون ها انتقال داده می شود و موجب آسیب می گردد.
• گریپ راکت خیلی کوچک نباشد: اگر گریپ راکت، کوچک باشد باعث سخت کار کردن عضلات شده و همین منجر به سبب افزایش نیرو در میان تاندون ها می شود.
• زه های راکت خیلی سفت نباشد: اگر زه ها خیلی سفت بسته شده باشند، ضربه و انرژی بیشتری از طریق قسمت جلو بازو به توپ منتقل می شود.

التهاب Tennis Elbow را می توان با استراحت و کمپرس یخ و یا با استفاده از داروهای ضد التهاب و یا تزریق کورتیکواستروئید کاهش داد. با این حال در موارد طولانی مدت، از داروهای ضد التهاب و به ویژه تزریق کورتیکواستروئید باید اجتناب شود زیرا می توانند مانع ترمیم بافت و باعث تخریب بافتی شوند. تمرینات توانبخشی نیز در بهبود این عارضه نقش مؤثری دارند.

• درد عضلات شانه (آسیب روتاتور کاف)

درد شانه به دلیل تنش های مکرر شانه در بدمینتون می تواند در بازیکنان به ویژه در پرتاپ های دست بالای سر، مانند ضربه تاس یا اسمش رخ دهد. عضلات روتاتور کاف، عضلات کوچکی در اطراف مفصل شانه هستند. به طور معمول، آسیب به این عضلات در طول التهاب (التهاب تاندون) ناشی از تحریک های کوچک اما مداوم آغاز خواهد شد. اگر علت التهاب مشخص نباشد و در طی یک دوره ی زمانی طولانی ادامه یابد، پارگی جزئی ممکن است در نهایت منجر به پارگی کامل شود.

راه حل جلوگیری و درمان آسیب روتاتور کاف

بازیکنان بدمینتون باید به انعطاف پذیری، قدرت و استقامت عضلات شانه خود، اهمیت بدهند. تمرینات شانه اگر تحت نظارت فیزیوتراپیست انجام گیرد، می تواند به جلوگیری از فشار بر تاندون عضلات این ناحیه کمک کند. علاوه بر این، هر گونه افزایش در میزان تمرین و یا مسابقات باید به تدریج صورت گیرد تا بیش از حد به شانه ها فشار وارد نگردد. تکرار حرکات شانه باید به تدریج افزایش یابد تا تاندون روتاتور کاف با حرکات وفق پیدا کند.

اگر دچار این آسیب شده اید، هر چه بیشتر از شانه ها استفاده کنید، دیرتر التیام می یابد و ممکن است به یک آسیب مزمن تبدیل شود. از یخ یا سرما درمانی استفاده کنید. یخ می تواند 10 دقیقه در هر یک ساعت استفاده شود. در آغاز 15 دقیقه در هر سه یا چهار ساعت موثر خواهد بود و این درد و تورم را کاهش خواهد داد. از یک متخصص ورزشی در مورد درمان و بازتوانی  خود مشورت بگیرید.

درمان فیزیوتراپی در درمان حاد (کوتاه مدت) و التهاب مزمن (بلند مدت) در صورتی که انحلال روتاتور کاف وجود داشته ولی پارگی نباشد، مؤثر است. اولین هدف درمان عبارت است از کاهش میزان التهاب با استفاده از یخ درمانی (هرگز یخ به طور مستقیم روی پوست قرار نگیرد) و داروهای ضد التهابی که توسط پزشک تجویز می شوند. ژل های ضد التهابی ممکن است زمانی که قرص های ضد التهابی به خوبی قابل تحمل نباشند، مناسب باشد. برای کسانی که می خواهند به ادامه فعالیت های بدمینتونی خود بپردازند، استفاده از ساپورت شانه می تواند موثر باشد.

در موارد بالا، آسیب های اندام فوقانی که شامل مچ دست، آرنج و شانه بود را معرفی کردیم. در این بخش آسیب اندام تحتانی که شامل مچ پا، آشیل و زانو می شود را بررسی می کنیم. آسیب های ذکر شده در این مقاله، آسیب های شایع بدمینتون بوده و امکان بروز آسیب های دیگر نیز وجود دارد. آسیب های شایع در بدمینتون در اندام تحتانی عبارتند از:

• رگ به رگ شدن مچ پا

رگ به رگ شدن مچ پا، جزو شایع ترین آسیب های بدمینتون می باشد. رگ به رگ شدن های مچ پا حدود نیمی از آسیب های بدمینتون را تشکیل می دهد. تغییرات ناگهانی در تغییر جهت که در زمین بدمینتون مورد نیاز است، می تواند باعث پیچ خوردگی مچ پا به ویژه اگر بازیکن خسته باشد، شود.

نوع کفش بازیکن نیز می تواند از دلایل رگ به رگ شدن مچ پا در بدمینتون باشد. در بسیاری از موارد، مچ به بیرون می چرخد که منجر به آسیب لیگامنت های جانبی در قسمت بیرونی مچ می شود. این آسیب به نام اسپرین داخلی مچ پا معروف است. رگ به رگ شدن مچ پا به رباط مچ پا و دیگر بافت های نرم اطراف آن، آسیب رسانده و موجب خونریزی در بافت ها و تورم مچ پا می شود.

 

اسپرین مچ پا نیز همانند اسپرین مچ دست به میزان شدت های مختلفی تقسیم بندی می شود که عبارتند از:

• اسپرین درجه یک مچ پا: کمترین درد را دارا است. سختی و مشکل در برخی مفاصل در راه رفتن یا دویدن به صورتی که ورزشکار قادر به بازی بر روی آن می باشد اما احساس درد نیز دارد. برخی کشش ها یا خداقل پارگی لیگامنت های جانبی مچ پا در نتیجه چرخش ملایم حول استخوان بر لبه بیرونی مچ پا اتفاق می افتد.
• اسپرین درجه دو مچ پا: درد متوسط تا شدیدی دارد. راه رفتن مشکل و ورزشکار قادر به بازی کردن نمی باشد. ممکن است کبودی با تورم و سختی مفصل مچ پا مشاهده شود. بی ثباتی مفصل در نتیجه پارگی برخی از الیاف لیگامنت ها وجود دارد.
• اسپرین درجه سه مچ پا: بیشترین درد را دارا است. معمولا در نتیجه پارگی کامل همه لیگامنت ها اتفاق می افتد. در آغاز درد شدیدی احساس می شود. ورزشکار بی ثباتی شدیدی را در ناحیه مچ پا تجربه می کند.

راه حل جلوگیری و درمان رگ به رگ شدن مچ

پوشیدن کفش مناسب می تواند مقدار کمی از لغزش بر روی سطح و پیچ و تاب در مچ پا جلوگیری کند. استفاده از بریس یا بستن نواری روی مچ پا نیز می تواند به کاهش خطر رگ به رگ مچ پا کمک کند. همچنین بازیکنانی که دچار صافی کف پا هستند، می توانند از کفی های طبی برای حمایت از قوس کف پا استفاده کنند تا میزان آسیب در آن ها کاهش یابد.

پس از اینکه مچ پا رگ به رگ شد، بسیار مهم است که از پروتکل RICE استفاده کنید یعنی استراحت، یخ (هرگز یخ را به طور مستقیم روی پوست نگذارید)، فشار (بانداژ) و بالا بردن عضو.

یخ درمانی می تواند درد را کاهش دهد، از بسته یخ یا مشابه آن 15 دقیقه بعد از آسیب استفاده کنید. این کار را هر 2 ساعت تکرار کنید. وزن بدن نباید به طور کامل روی پای آسیب دیده باشد. استفاده از یک قالب، گچ پلاستیکی یا واکر متحرک پلاستیکی می تواند برای حفاظت و هر چه سریع تر راه رفتن، مفید باشد.

• التهاب تاندون آشیل

التهاب تاندون آشیل اصطلاحی رایج برای درد در اطراف آشیل تاندون است و اغلب در بازیکنان بدمینتون وجود دارد. التهاب معمولا به صورت تدریجی اتفاق می افتد و در گروه سنی بالای 40 سال شایع تر است. درد از مشخصات آن است که با فعالیت بیشتر، بدتر می شود.

در پزشکی این عارضه به عنوان بیماری التهابی آشیل شناخته می شود که انحلال تاندون آشیل از مشخصه آن است. انحلال بدین معنی است که تاندون استحکام کششی طبیعی خود را ندارد و ممکن است با فعالیت ورزشی مداوم در معرض پارگی قرار گیرد. برخی محققان شیوع بالایی از پارگی تاندون آشیل در بازیکنان بدمینتون را گزارش کرده اند اما به طور کلی پارگی تاندون آشیل، آسیبی نادر می باشد.

راه حل جلوگیری و درمان التهاب تاندون آشیل

التهاب تاندون آشیل در اثر فعالیت های زیاد، مکرر و زمانی که بدن خسته است، رخ می دهد. برای جلوگیری باید میزان فعالیت ورزشکار یعنی شدت، مدت و تعداد جلسات بدمینتون او بررسی شود. تعداد جلسات باید طبق برنامه ای منظم افزایش یابد تا ورزشکار دچار آسیب نشود.

یخ درمانی در تسکین درد مؤثر است اما کلید بهبودی در دوره ی نقاهت التهاب تاندون است که ممکن است به استراحت سه ماه نیاز داشته باشد زیرا بدن برای تولید و ساخت بافت کلاژن و تعمیر تاندون آسیب دیده، نیازمند سه ماه زمان می باشد. انقباض عضلات که در طول حرکت هایی مانند پریدن، زیاد رخ می دهد و افزایش تدریجی قدرت عضلات از طریق تمرین های مناسب، باعث انطباق و قوی تر شدن تاندون آشیل خواهد شد.

• التهاب تاندون پاتلا (کشک)

تاندون کشکک در زیر کلاهک زانو واقع شده است. التهاب تاندون پاتلا به عنوان “زانو جهنده” نیز شناخته می شود. به طور معمول درد زانو به تدریج در طول پرش و فرود در بدمینتون، خود را نشان می دهد. با گذشت زمان، فشار بر روی تاندون پاتلا بیش از حد مجاز می شود و آسیب های میکروسکوپی در بافت تاندون، ایجاد می شود. التهاب تاندون پاتلا باعث درد در تاندون شده و با ادامه فعالیت بدتر می شود.

راه حل جلوگیری و درمان التهاب تاندون پاتلا 

افزایش در میزان تمرین بدمینتون باید به تدریج صورت گیرد تا تاندون پاتلا بیش از حد تحت فشار نباشد. تکرار پرش و فرودها باید به تدریج افزایش یابد تا اجازه دهد تاندون پاتلا بتواند خود را سازگار کند. در موارد جزئی، التهاب تاندون پاتلا با استفاده از نوار تاندون می تواند با کاهش سطح مقطع تاندون در کاهش علائم، مؤثر باشد. فشار اعمال شده توسط بند یا نوار مانع می شود که حداکثر نیرو به تاندون پاتلا منتقل شود؛ این مسئله موجب کاهش فشار بر روی تاندون پاتلا شده و به کاهش درد و آسیب کمک می کند.

 

منابع:  Sportsuncle + Physioroom + Sportsinjuryclinic