کفش نیوبالانس

کفش نیوبالانس مهاجر انگلیسی، ویلیام جی رایلی کارگاه تولیدی کفش طبی محافظ قوس پا و کفش های ارتوپدی خود را در شهر بوستون ایالت ماساچوست در سال 1906 افتتاح کرد.

او کفش ها را برای محافظت از پا و جلوگیری از دردهای موجود در کمر و پا طراحی می‌کرد.

کفش‌ ها را با توجه به ساختار مچ و کف پا می‌ساخت.

درباره کفش و شرکت نیوبالانس بیشتر بدانید

مدیران برجستۀ دیویس از او خواستند تا عملیات تولید در آمریکا را تعطیل کند

و تولید را در خارج از کشور ادامه دهد. سود چنین حرکتی قابل پیش بینی بود.

به جای پرداخت 10 دلار در ساعت به کارگر امریکایی، نیوبالانس می توانست

تولیداتش را در آسیا با پرداخت یک دلار در روز و یا حتی کمتر به کارگر اداره کند.

بزرگترین رقبای نیوبالانس سال ها پیش تولیدات خود را به خارج انتقال داده بودند

و رشد زیاد مالی بدست آورده بودند. شرکت هایی مانند نایک،

از مرز فروش یک میلیارد دلار گذشت در حالیکه نیوبالانس زیر 100 میلیون دلار فروش داشت.

علیرغم این حوادث بزرگ، دیویس تحت تأثیر قرار نگرفت.

دلیل دیویس این بود که قدرت نیوبالانس کیفیت آن و پاسخ سریع به نیازهای خرده فروشان است.

و هر دوی این عوامل اگر شرکت شروع به تولید در جایی هزاران مایل دورتر در آنسوی اقیانوس آرام می کرد از دست می رفت.

با شروع دهۀ 1900، هدف دیویس کاهش قابل توجه زمان مورد نیاز برای تولید مدل جدید کفش از یک سال به چهار ماه بود.

دیویس شروع به سرمایه گذاری سنگین در بهبود تجهیزات با افزایش تولید و بالا بردن ظرفیت کرد.

دیویس با فکر کردن اینکه ما کفش های دو و  تنیس را بیشتر می فروشیم،

 اما به اندازه کافی از این کفش ها در اختیارمان نیست.

و بیشتر تمرکز ما بر روی مسائل جانبی است. بنابراین دیویس تمرکز شرکت را بر مسائل مهمتر قرار داد

و شروع به تزریق پول در امکانات تولید در ماساچوست و مین کرد.

کفش ورزشی Newbalance

در سال 1991 فروش سالانه به  100 میلیون دلار رسید و سوددهی شرکت بازگشت.

دیویس 2 میلیون دلار برای تجهیزات جدید کنار گذاشت. سرمایه گذاری را در دو سال گسترش داد.

در سال 1993، 3 میلیون دلار برای تجهیزات با تکنولوژی بالا مانند

ماشین های برش و دوخت اتوماتیک اختصاص داد.

در پایان سال 1994، 6 میلیون دلار طی سه سال گذشته صرف خرید تجهیزات جدید

شامل یک سیستم طراحی به کمک کامپیوتر همراه با تجهیزات جدید دیگر شده بود.

این تجهیزات جدید تیم تحقیق و توسعه را قادر ساخت تا زمان مورد نیاز تولید محصولات جدید را از یک سال به چهار ماه کاهش دهد.

به علاوه سرمایه گذاری در خرید تجهیزات جدید به نیوبالانس کمک کرد تا سود ناخالص خود را از تقریبا 20 درصد در دهۀ 1980 به 30 درصد در سال 1993 برساند.

در حالیکه شرکت نایک با توجه به داشتن نیروی کار بسیار ارزانتر سود 388 درصدی را گزارش کرده بود.